Franklyn Sills
Trochę historii
Biodynamiczne podejście terapii czaszkowo - krzyżowej rozwijali tacy terapeuci jak James Jealous, Rollin Becker oraz Franklyn Sills i wielu innych w oparciu o pracę Williama G. Sutherlanda. W ciągu ostatnich lat stała się jedną z najszybciej rozwijających się metod terapeutycznych. Z metody korzysta coraz większa liczba osób.Pacjenci, niezależnie od wieku i dolegliwości, zauważają u siebie poprawę zdrowia.
Jak wygląda terapia?
Nie wymaga ona bezpośredniego kontaktu ze skórą pacjenta, niemniej jednak zalecana jest dla pacjenta odzież miękka, lekka, niekrępująca ruchów, bezuciskowa. Terapeuta w czasie zabiegu, który trwa średnio ok. 1 godzinę, wykonuje konkretne układy terapeutyczne, stosowane również i w innych podejściach osteopatycznych, dotykając ciała pacjenta w różnych miejscach: na czaszce, klatce piersiowej, kości krzyżowej, stopach, delikatnym dotykiem (nie więcej niż 5-gramowym), który pozwala na rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych w obrębie układu czaszkowo-krzyżowego (zespołu membranowego opony twardej mózgu i rdzenia kręgowego i przyczepionych do niej struktur kostnych: czaszki, kręgosłupa szyjnego i kości krzyżowej).
Podczas terapii stosowane są różne techniki terapeutyczne. Zasadą przyjętą podczas stosowania TCK jest minimalna ingerencja ze strony terapeuty przy maksymalnej inicjatywie i zaangażowaniu systemu pacjenta w procesie leczenia. Terapeuta odnajduje pewien dystans tzw. granice kontaktu w odniesieniu do zachodzącego procesu, który ma miejsce w ciele pacjenta, natomiast zachowuje status obserwatora, bez ingerencji w sam proces leczenia. Terapeuta obserwując, „ułatwia” przejście przez proces, ale nie wymusza, ani nie przyśpiesza zmian. Stosuje tzw. techniki zaciszania wzmacniając zasoby własne organizmu, trakcję opony twardej, dekompresję kości krzyżowej czy też odblokowując szwy czaszkowe. Podczas wykonywania układów terapeutycznych jest w stanie cofnąć objawy lokalnej niedyspozycji tkanki, oddziaływać na odległe narządy i cały układ homeostazy organizmu. TCK stwarza możliwości do pracy z traumą różnego pochodzenia.
Nasz kurs składa się z 7 modułów, każde po 3-4 dni i jest prowadzony przez okres roku z czasem pomiędzy poszczególnymi modułami na praktykę i naukę w domu.
Duża część technik TCK skierowana jest na przywrócenie naturalnego, wzajemnego ruchu kości czaszki i elastyczności membran otaczających mózgowie. Terapia może być również stosowana lokalnie np. wokół stawu kolanowego, stopy lub szczęki. W ten sposób zabieg TCK uwalnia różne ograniczenia i dysfunkcje w ciele i przywraca ruchomość, dając odczucie rozluźnienia i dobre samopoczucie Pacjent po zabiegu jest wypoczęty, zaś w przypadku gdy następuje rozwiązanie traumatycznego przeżycia, terapii mogą towarzyszyć mimowolne ruchy ciała, drgania, zmiany rytmu oddechowego, reakcje emocjonalne typu śmiech, płacz.
